o. Stanisław Wysocki
„W dobrych zawodach wystąpiłem, bieg ukończyłem, wiary ustrzegłem” (2 Tm 4,7).
Wierny do końca wierze, posłannictwu, drugiemu człowiekowi.
Wolontariat był jego dzieckiem. I jak za Ojcem płaczemy.
Za szybko Padre, ZA SZYBKO !!!
OSTATNIE POŻEGNANIE O. STANISŁAWA
UROCZYSTOŚCI POGRZEBOWE:
PIĄTEK - KRAKÓW - BAZYLIKA P.W. NAWIEDZENIA NMP, UL. KARMELICKA 19:
10:00 - Wprowadzenie ciała o. Stanisława
10:30 - Nabożeństwo Różańcowe
11:00 - Msza święta żałobna
SOBOTA - BABORÓW - KOŚCIÓŁ PARAFIALNY P.W. NARODZENIA NMP, UL. KOŚCIUSZKI 2:
14:00 - Wprowadzenie ciała o. Stanisława
14:30 - Nabożeństwo Różańcowe
15:00 - Msza święta pogrzebowa i eskorta na cmentarz w Baborowie
Urodził się 25 marca 1959 roku w Baborowie, diecezji opolskiej, jako syn Jana i Genowefy, brat Władysławy i Marioli. Ochrzczony w kościele parafialnym w Baborowie przez proboszcza o. Marcina Hałupkę O.Carm.
Pierwsze kroki przy ołtarzu stawiał jako ministrant, pod czujnym i wymagającym okiem o. Hałupki, będącego dla młodego Stanisława mentorem, wychowawcą i wzorem życia zakonnego. To pod Jego wpływem, po ukończeniu nauki w głubczyckim Liceum Ogólnokształcącym, zgłosił się do oborskiego klasztoru, gdzie przywdział habit i odbył roczny nowicjat.
Na kapłana w Zakonie Karmelitów wyświęcił go papież Jan Paweł II, w Bazylice Św. Piotra w Rzymie 2 czerwca 1985 r.
Po święceniach posługiwał krótko jako wikary w Krakowie. Następnie przeniósł się do włoskiej prowincji Karmelitów. Pracował w parafii w Cassino, był także wykładowcą filii Uniwersytetu Laterańskiego w Rzymie.
Karierę naukową porzucił, by pracować jako kapelan szpitalny w rzymskim szpitalu im. Sandro Pertini, gdzie wspólnie z o. Carmelo Vitrugno O.Carm założyli organizację Volontariato S. Elia Profeta.
Podczas wojny na Bałkanach uczestniczył w Misji Pokojowej ONZ w Kosowie.
W 2001 roku powrócił do Polski, do Krakowa, gdzie objął funkcję kapelana Szpitala Specjalistycznego im. J. Dietla, którą spełniał przeszło 18 lat.
Najważniejszym dziełem o. Stanisława jest założenie i prowadzenie Wolontariatu św. Eliasza. Wolontariat szpitalny, założony na wzór organizacji włoskiej, z biegiem czasu przekształcił się w stowarzyszenie udzielające regularnej pomocy osobom samotnym i wykluczonym.
Dzięki wolontariuszom, ludziom dobrej woli i sponsorom otworzył w Łagiewnikach siedzibę organizacji nazywaną Domem Wolontariatu. W ramach projektu rządowego prowadzony jest także Dom Seniora, w którym w trybie dziennym odbywają się zajęcia manualne i rehabilitacja krakowskich seniorów. Stowarzyszenie udziela także doraźnej pomocy podczas klęsk żywiołowych, oraz regularnie organizuje wraz z krakowskimi lekarzami akcje badania i promocji zdrowia.
"bo liczy się przede wszystkim drugi CZŁOWIEK"